24. mars 2010 - Norden ved havet - Livet ved kysten
Å tørke fisk er ein av dei eldste konserverings måtane for mat vi kjenner. Vikingane tok tørrfisk med seg når dei drog på tokt, og tørrfisk var byte middel for å få med seg andre varer heim.
Denne eldgamle måten å konservere fisk på krev berre låg temperatur og kjølig vind, men ikkje så kald at fisken frys. Det er denne balansen som gjer klimaet i Nord-Noreg særleg godt eigna for tørrfisk produksjon. Under tørkinga forsvinn omkring 70 % av vatnet i fisken, men næringsinnhaldet er det same.Tørrfisk er difor sunn mat, rik på protein,jern, kalsium og B-vitamin.
Før fisken blir hengd på hjell, blir han skoren i to langs ryggbeinet, og to og to fiskar blir bundne saman med ei tau lykkje som ein surrar rundt spordane. Etter nokre månader er han tørr og blir lagd på eit luftig innandørslageri 2-3 månader for ettertørking. Då står det berre att å presse fisken saman og pakke han for sal og eksport. Mesteparten blir eksportert til Italia og Afrika. I Noreg bli rhan helst brukt til lutefisk, mens dei i Italia veit å lage tallause retter av han.
Så langt kjeldene rekk, har tørrfisk vore eindel av den norske handelshistoria. I mange hundre år var tørrfisk eit dominerande eksport produkt og avgjerande for busetnad og utvikling i nord. I dag er det Noreg som dominerer den internasjonale tørrfisk marknaden, og det er tørrfisken frå Lofoten som er mest ettertrakta. Klimaet her er perfekt for tørrfisk produksjon, og tørrfisk frå Lofoten er ei lovbeskyttanemning. I så måte stiller han i same klasse som champagne og parmaskinke.
Fakta
Nummer: NK 1747
Motiv: Tørrfisk på hjell
Designer: Gina Rose
Verdi: Kr 11,00
Opplag: 225 000 miniatyrark
Trykk: Offset fra Royal Joh. Enschedé, Nederland